Η Louisville γιορτάζει τα 200ά γενέθλια του FLO και Feels the Love

Υπήρξαν Πάρτι FLO στο Μπάφαλο, τη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη, τη Βαλτιμόρη, την Ατλάντα και άλλα τις τελευταίες εβδομάδες. Η πατρίδα μου εντάχθηκε στη διασκέδαση. Η Λούισβιλ γιόρτασε τη δισεκοστή επέτειο του Φρέντερικ Λο Όλμστεντ (FLO) στις 26 Απριλίου^ου. Ο Όλμστεντ, το 1891, επισκέφτηκε ένα κυλιόμενο βοσκότοπο και δάσος, χωρισμένο στα δύο από τον κολπίσκο Μπήργκρας, που έγινε το πάρκο Cherokee 337 στρεμμάτων. Η επίσκεψη του FLO στο Λούισβιλ, κοντά στο τέλος της καριέρας του, θα ήταν η τελευταία του αλλά ήταν ευοίωνη. Οι Επίτροποι του Πάρκου της πόλης έκαναν την ετήσια έκθεσή τους το 1897. «Το Λουισβίλ ήταν αναμφισβήτητα τα πιο μοναδικά και όμορφα πάρκα οποιασδήποτε πόλης στην Αμερική. Αυτή είναι η εκφρασμένη γνώμη του Frederick Law Olmsted, από τον οποίο δεν ζει μεγαλύτερη εξουσία».

Olmsted Parks Conservancy Η CEO, Layla George, καλωσόρισε τους καλεσμένους στον εορτασμό γενεθλίων του Louisville. Είπε, «Ο Frederick Law Olmsted προσκλήθηκε από μια ομάδα ηγετών της κοινότητας του Λούισβιλ να σχεδιάσει όχι απλώς ένα πάρκο, αλλά ένα σύστημα πάρκων. Σε διάστημα 45 ετών, ξεκινώντας από τα τέλη του 19ου^ου αιώνα, η πόλη μας επένδυσε χρήματα για να αγοράσει ακίνητα, να χτίσει γέφυρες, δρόμους, παιδικές χαρές και γήπεδα με μπάλα και να φυτέψει χιλιάδες δέντρα για να δημιουργήσει αυτό το υπέροχο σύστημα πάρκων που έχουμε σήμερα—ένα από τα μόλις 4 συστήματα σχεδιασμένα από την Olmsted στον κόσμο και τα περισσότερα ολοκληρώθηκε πλήρως ένα από αυτά που περιλαμβάνει 17 πάρκα σχεδιασμένα από το Olmsted και 6 parkways.”

Οραματίζομαι ένα μεγάλο πάρκο γραφικού τύπου… που φτάνει από την καρδιά της πόλης στο αγροτικό τοπίο των προαστίων. –ΦΛΟ

Καθένα από τα τρία κύρια και μεγαλύτερα πάρκα Olmsted του Λούισβιλ έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά, από κυματιστούς λόφους και λιβάδια στο Cherokee, μέχρι το Great Lawn και τη θέα στο ποτάμι του Shawnee, μέχρι τις δασωμένες πλαγιές του Iroquois και την εντυπωσιακή θέα. Πάρκα όπως το Bingham, το Tyler, το Victory, το Boone Square και το Chickasaw είναι παραδείγματα μικρότερων παραδείσων.

Η Layla βρισκόταν στο Loeb Boathouse στο Central Park της Νέας Υόρκης όπου είχαν ξεκινήσει τα πάρτι του FLO λίγες μέρες πριν από το Louisville. Ο Άντριαν Μπενέπε μίλησε. Ο Μπενέπε ήταν ο πρώην Επίτροπος για τα Πάρκα της Νέας Υόρκης, διηύθυνε το Trust for Public Land και τώρα επιβλέπει τον Βοτανικό Κήπο του Μπρούκλιν, ένα άλλο κόσμημα του Όλμστεντ. Είπε, «Πιστεύουμε ότι είμαστε πραγματικά ξεχωριστοί όταν πρόκειται για πάρκα Olmsted. Έχουμε το Central Park, το Brooklyn’s Prospect Park και μερικά άλλα υπέροχα πάρκα σχεδιασμένα από το Olmsted. Αλλά αν πιστεύετε ότι η Νέα Υόρκη είναι ξεχωριστή για αυτά τα Olmsted Parks, δεν έχουμε τίποτα στο Louisville.»

Οι Olmsted και Calvert Vaux συνεργάστηκαν για το σχεδιασμό και την κατασκευή του Central Park. Αντλούσαν την έμπνευσή τους από το Birkenhead Park στο Λίβερπουλ της Αγγλίας. Ο Vaux ήταν ο κύριος σχεδιαστής και ο Olmsted ο λογικός που επέβλεπε την κατασκευή. Το Urban Parks ήρθε στην αμερικανική συνείδηση ​​με το Central Park.

Θέλουμε ένα έδαφος στο οποίο οι άνθρωποι μπορούν εύκολα να πάνε μετά την ολοκλήρωση της δουλειάς τους, και όπου μπορούν να κάνουν μια βόλτα για μια ώρα, χωρίς να βλέπουν, να ακούνε και να μην αισθάνονται τίποτα από τη φασαρία και το βάζο των δρόμων, όπου στην πραγματικότητα θα βρουν το πόλη μακριά τους. –ΦΛΟ

Ο Όλμστεντ ήρθε στο κάλεσμά του αφού εργάστηκε ως εμπορικός υπάλληλος, ναύτης, αγρότης, ταξιδιώτης, δημοσιογράφος, κοινωνικός μεταρρυθμιστής και Εκτελεστικός Γραμματέας της Υγειονομικής Επιτροπής του Στρατού της Ένωσης (πρόδρομος του Ερυθρού Σταυρού), κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Κι εγώ ήμουν ονειροπόλος και περιπλανώμενος. Ο Όλμστεντ έγινε ήρωας στις αρχές των 20 μου. Ο FLO είχε τα θεοφάνειά του το 1850, ως 28χρονος δημοσιογράφος, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο πάρκο Birkenhead στο Λίβερπουλ. «Του έσπασε σαν αποκάλυψη», έγραψε η βιογράφος Laura Wood Roper. Η δική μου αποκάλυψη ήρθε στο πάρκο της πόλης της Λισαβόνας, Jardim de Estrela, τον χειμώνα του 1976. Ήμουν 24 ετών. Ονειρευόμουν ότι το σχέδιο τοπίου μπορεί να ήταν η κλήση μου. Όπως και ο Όλμστεντ, ήθελα να ασχοληθώ με το μεγαλείο της φύσης με το σχεδιασμό προκειμένου να βελτιώσω την κοινωνία.

Ο σχεδιασμός δεν ήταν η κλήση μου

Δεν έχω χωρικό οστό στο σώμα μου. Ευτυχώς, η κηπουρική ήταν μια τυχερή εναλλακτική. Άντεξα αμέτρητες κρύες, υγρές, ζεστές και βρώμικες μέρες, αλλά ποτέ μια βαρετή μέρα. Το μπόνους προέρχεται από στιγμές χαράς που συχνά με πέφτουν κρυφά σε κήπους και πάρκα. Είμαι ευγνώμων για λαμπρούς σχεδιαστές, κηπουρούς, παθιασμένους υπαλλήλους πάρκων, δωρητές και εθελοντές. Τα πάρκα Olmsted του Λούισβιλ έχουν επιβιώσει από πολιτικούς ανέμους, τον εθνικό οικονομικό πανικό το 1893, μια ιστορική πλημμύρα το 1937 που κάλυψε τα πάρκα Shawnee και Chickasaw, έναν τεράστιο ανεμοστρόβιλο το 1974 που εξαφάνισε τεράστιες εκτάσεις του Cherokee Park και χρόνιες ανησυχίες για ανεπαρκή χρηματοδότηση. Τα 120 πάρκα του Λούισβιλ.

Η OPC συνεργάζεται στενά με τον επί χρόνια, πιστό συνεργάτη της, την Louisville Parks and Recreation. Το Conservancy, που ιδρύθηκε το 1989, έχει συγκεντρώσει πάνω από 50 εκατομμύρια δολάρια για έργα κεφαλαίου, αποκατάστασης και βελτίωσης. Υποστηρίζουν επίσης σθεναρά την προστασία των πάρκων Olmsted σε όλη την πόλη. Είμαι ευγνώμων στο OPC και ομολογώ ότι είμαι πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Olmsted Parks Conservancy.

Η Sarah Wolf, Διευθύντρια Υποστήριξης και Προγραμματισμού, έχει εργαστεί για το OPC για 17 χρόνια και ζει κοντά στο Shelby Park. Εργάζεται σε πολιτιστικές βελτιώσεις και αφιερώνει πολύ χρόνο μιλώντας με κατοίκους που ζουν κοντά στα πάρκα Olmsted, ακούγοντας επιθυμίες και ανησυχίες. Οι χρήστες πάρκων έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν τα πάρκα τους, με τους ηγέτες των πόλεων, μέσω των ενώσεων της γειτονιάς τους στα πάρκα Shelby, Tyler, Victory, Iroquois, Elliott και Bingham. Έχουν γίνει κεφαλαιακές βελτιώσεις, σε αυτά και σε άλλα πάρκα Olmsted με συνεισφορά της γειτονιάς και με αντίστοιχη χρηματοδότηση από την πόλη και το OPC.

Ενώ μου λείπει η χωρική νοημοσύνη, είμαι έντονος παρατηρητής. Πέρασα μερικές ώρες με τον Matt Spalding, τον Διευθυντή του Conservancy’s Stewardship, λίγες μέρες πριν από τα γενέθλια του Olmsted. Ξεκινήσαμε στο Shawnee Park και κάναμε geek out σε cottonwoods, shagbark hickories και ένα άγριο γρασίδι σίκαλης στις όχθες του ποταμού Οχάιο. Περάσαμε το μικρό «πινετούμι» που περιελάμβανε έλατα Βουλγαρίας και Μαντζουρίας και μια χρυσή πεύκη. Πιο πέρα, ο Ματ μου έδειξε «αιωρούμενα κρεβάτια» με νεοφυτεμένα σχοινιά, ίριδα και μια απαλή βιασύνη στη λιμνούλα με κρίνους. Οδηγήσαμε σε μικρή απόσταση και επισκεφτήκαμε την Πλατεία Μπουν, την Πλατεία Μπάξτερ και τα Πάρκα Νίκης, μικρότερα, συνοικιακά πάρκα. Ο Matt επεσήμανε ένα μεγάλο gingko στην πλατεία Boone, μια υπέροχη λεύκα με τουλίπα και καμπυλόγραμμα μονοπάτια στο Baxter Square Park, καθώς και το νέο κοινοτικό κέντρο και τις σχεδιασμένες λεκάνες που αιχμαλωτίζουν το νερό της καταιγίδας στο Victory Park.

Σπεύσαμε στο Cherokee Park για να συναντήσουμε φοιτητές Αρχιτεκτονικής Τοπίου του Πανεπιστημίου του Κεντάκι. Ο Ματ στάθηκε στην κορυφή του λόφου Μπάρινγκερ, κούνησε το χέρι του προς την όμορφη θέα και είπε την ιστορία του εκπληκτικού οράματος του Όλμστεντ και της αποφασιστικότητας του Λούισβιλ. Προχωρήσαμε στο Barringer Springs, κάτω από το λόφο, περιτριγυρισμένοι από καφεόδεντρα του Κεντάκι, μπαστούνια του διαβόλου, ξύλινες παπαρούνες και μούρα κοραλλιών πριν τελειώσουμε στο Σιντριβάνι του Χόγκαν. Ήθελα να συνεχίσω το χαρίδι. Ήθελα οι μαθητές να δουν τα άλλα δύο, τον διευθυντή του Olmsted Parks — τον Shawnee και τον Iroquois. Και το μικρότερο Victory Park στη γειτονιά της Καλιφόρνια. Τι θα έβλεπαν αυτοί οι χωροσκεπτόμενοι μαθητές που δεν μπορούσα;

Τι θα σκεφτόταν ο Φρεντ;

Ο Όλμστεντ θα ήταν περίεργος για αυτούς τους νεαρούς μαθητές και τις φιλοδοξίες τους. Θα μπορούσε να είναι σκληρός. Του συγχώρεσα που κάποτε είχε αποκαλέσει την Beatrix Farrand, την πρώτη γυναίκα αρχιτέκτονα της Αμερικής, «ταλίστα». Η εικασία μου είναι ότι θα είχε απορρίψει το εικονομαχικό Tepee στο Cherokee Park που χτίστηκε τη δεκαετία του ’60. Εντάξει. Σίγουρα θα ήταν ευγνώμων που τα πάρκα του εξακολουθούν να αγαπιούνται και για το πώς το Olmsted Parks Conservancy παραμένει παθιασμένο και αφοσιωμένο στα πάρκα που ο ίδιος και οι γιοι του είχαν αγγίξει τόσα χρόνια πριν.

Ο Frederick, Jr., και ο John Olmsted κληρονόμησαν το οικογενειακή επιχείρηση μετά τον θάνατο του πατέρα τους το 1903. Εργάστηκαν στο εκτεταμένο σύστημα πάρκων και πάρκων του Λούισβιλ για τα επόμενα 45 χρόνια. Η Louisville έχει κερδίσει το προνόμιο να συμπεριληφθεί σε οποιεσδήποτε σοβαρές συζητήσεις σχετικά με τα πιο σημαντικά έργα Olmsted.

Το Olmsted Parks Conservancy είναι ο διαχειριστής αυτού του ιστορικού μονοπατιού του Λούισβιλ. Η αποστολή τους είναι να «…αποκαταστήσουν, να ενισχύσουν και να προστατεύσουν για πάντα τα πάρκα και τα πάρκα που έχουν σχεδιαστεί από το Olmsted του Λούισβιλ, συνδέοντας τη φύση και τη γειτονιά ενισχύοντας παράλληλα την ευημερία της κοινότητας. Εστιάζουμε έντονα στο όραμά μας – ότι και τα δεκαεπτά πάρκα και οι έξι πάρκα είναι εξαιρετικά, από κάθε άποψη, για όλους».

Χαιρετισμός γενεθλίων YouTube από την Εθνική Ένωση Πάρκων Όλμστεντ:

Ο δήμαρχος Γκρεγκ Φίσερ ήρθε στο πάρτι γενεθλίων και κήρυξε την 26η Απριλίου^ου ως Olmsted Parks Day, 133 χρόνια μετά την έναρξη των πάρκων του Λούισβιλ Όλμστεντ. (Ο Κυβερνήτης του Κεντάκυ Andy Beshear αναγνώρισε επίσης την ειδική ημέρα.) Ο δήμαρχος Fischer επαίνεσε τον FLO ως «…σούπερ οραματιστής». Σε αυτό το όμορφο απόγευμα του Απριλίου, πρόσθεσε, «Ο χρόνος μας στη γη είναι να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέρος… Τα καλύτερα έρχονται».